زایندهرود خردادماه برای آبیاری شرق و غرب اصفهان بازگشایی میشود
تاریخ انتشار: ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۰۲۰۳۴۳
مهران زینلیان در گفتوگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه خروجی سد زایندهرود با اتمام نوبت چهارم توزیع آب برای اراضی کشاورزی شرق اصفهان از امروز کاهش مییابد، تصریح کرد: هیچ ارتباطی بین توزیع آب برای کشاورزان شرق اصفهان و سفر احتمالی رئیس جمهوری به این استان وجود ندارد و با توجه به محدودیت منابع آبی، رهاسازی آب تنها برای نجات کشت کشاورزان انجام میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی اظهار داشت: آب به میزان لازم و به ضرورت در حال رهاسازی است و پس از اتمام دوره توزیع آب، دریچههای سد در وقت مقرر بسته میشود.
معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار اصفهان با بیان اینکه خروجی سد از امروز کاهش مییابد، خاطرنشان کرد: مرحله پنجم توزیع آب برای کشت کشاورزی شرق و نیز نوبت دوم رهاسازی آب برای باغات غرب اصفهان در خرداد خواهد بود.
زینلیان اضافه کرد: قرار است طی ۲- سه نوبت آب برای باغات غرب اصفهان رهاسازی شود و در مجموع حدود ۱۰۰ میلیون مترمکعب به این منطقه اختصاص یابد.
پیش از این حسین وحیدا عضو هیئت مدیره نظام صنفی کشاورزان اصفهان با ابراز امیدواری نسبت به اینکه کشت غله شرق اصفهان تا ۱۵ خردادماه به ثمر برسد، درباره آخرین دوره تحویل حقابه کشاورزان شرق اصفهان، اظهار داشت: بعد از کاهش خروجی سد از ۲۶ اردیبهشتماه زایندهرود در وقفهای هفتروزه بسته میشود و سپس از سوم خردادماه تحویل حقابه ۱۰ روزه کشاورزان در نوبت پنجم انجام میشود که امیدواریم تا ۱۵ خردادماه کشت غله به نتیجه برسد.
وی افزود: البته آب به مدت ۱۰ روز در کانالهای آبیاری کشاورزان نیست و محدودیتهایی وجود دارد.
به گفته عضو هیئت مدیره صنف کشاورزان اصفهان، کشتهای صورت گرفته در شرق اصفهان مرغوب نیست و بخشی از اراضی شرق اصفهان چرای دام و بخشی دیگر دچار تنش شد، اما امیدواریم در نوبت پنجم تحویل حقابه کشتها به ثمر برسد.
به گزارش مهر، خروجی سد زاینده رود به منظور توزیع مرحله چهارم آب برای کشت کشاورزان شرق اصفهان از بامداد ۱۶ اردیبهشت ماه افزایش یافت.
همچنین طی نوبت سوم توزیع آب برای کشت شرق اصفهان و نیز بنش اول برای باغات غرب این خطه به طور همزمان از شامگاه ۲۵ فروردین ماه افزایش یافت و تا پنجم اردیبهشت ماه جاری بود.
همچنین در نوبت دوم آبیاری اراضی کشاورزی شرق اصفهان خروجی سد زاینده رود از بامداد پنجم فروردین به مدت ۱۲ روز افزایش یافت. ۱۲ بهمن سال گذشته نیز به مدت ۱۲ روز آب از سد زاینده رود به سمت اراضی کشاورزی شرق اصفهان برای نوبت اول کشت پاییزه رها سازی شده بود و حدود ۳۰ درصد از اراضی این منطقه زیر کشت گندم و گلرنگ رفت.
تاکنون چهار نوبت ۱۰ تا ۱۲ روزه آب برای کشت شرق اصفهان رهاسازی شده است. پیش از این عضو هیئت مدیره صنف کشاورزان اصفهان در مصاحبه با این خبرگزاری گفته بود که با توجه به اینکه کشت امسال کشاورزان شرق عمدتاً گندم است از ابتدای فروردین نیاز به آبیاری دارد و اراضی شرق تا ۷۵ ام (نیمه خرداد) باید طی چند نوبت آب دریافت کنند تا محصول گندم آسیب نبیند.
کد خبر 5492113منبع: مهر
کلیدواژه: سد زاینده رود اصفهان صنف کشاورزان اصفهان شرق اصفهان بوشهر کرمانشاه هدفمندی یارانه ها احتکار کالاهای اساسی ویروس کرونا آمار کرونا تنظیم بازار گرد و غبار آلودگی هوا خطبه های نماز جمعه مشهد خراسان رضوی ایلام توزیع آب سد زاینده رود کشاورزان شرق کشاورزی شرق آب برای کشت شرق اصفهان خروجی سد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۲۰۳۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشاورزی و سیستمهای آبیاری ایران باستان
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، ایرانیان باستان استاد کشاورزی و آبیاری بودند و از روشهای ابتکاری که واقعاً جلوتر از زمان خود بود بهره میبردند. ایرانیان با درک عمیقی که نسبت به سرزمین خود و ضربآهنگ طبیعت داشتند، به عنوان پیشگامان عرصه کشاورزی و آبیاری ظاهر شدند. زبردستی آنها در به کارگیری نیروی آب در تبدیل زمینهای بایر به مزارع حاصلخیز الهامبخش نسلهای مختلف بوده است. پیشرفتهای علمی ایرانیان باستان در کشاورزی و آبیاری واقعاً چشمگیر بود. روشهای نوآورانه و شیوههای کشاورزی پایدار آنها تا به امروز همچنان هدایتگر شیوههای کشاورزی بوده است.
سیستمهای نوآورانه آبیاری
ایرانیان باستان در حوزه آبیاری واقعاً از زمان خود جلوتر بودند و شاهد این مدعا سیستم قناتی است که نشاندهنده مهارت مهندسی قابل توجه آنهاست. قنات که در برخی مناطق به نام کاریز نیز شناخته میشود، شبکه ی پیچیده ای از کانالهای زیرزمینی بوده که برای انتقال موثر آب از چشمههای کوهستانی به مناطق کشاورزی استفاده میشده است. این راه حل ماهرانه به ایرانیان اجازه میداد تا بر چالشهای آب و هوای خشک و نیمه خشک غلبه کرده و زمینهای بایر و غیرمولد را به مناطق کشاورزی حاصلخیز تبدیل کنند.
ساخت و نگهداری قناتها مستلزم برنامهریزی دقیق و تلاش جمعی بود. برای شروع یک شفت عمودی از سطح به پایین تا سطح منبع آب حفر میشد. از این نقطه، یک تونل با شیب ملایم، اغلب به طول چندین کیلومتر، حفر میشد تا آب را به مقصد مورد نظر برساند. هر چند صد متر، شفتهای تهویه ای موسوم به شفتهای هوا حفر میشد تا ورود جریان هوای تازه را تضمین و به حذف رطوبت اضافی کمک کند. این شفتها کارهای تعمیر و نگهداری را نیز تسهیل میکرده اند.
یکی از جنبههای چشمگیرو قابل توجه قنات، توانایی آن در حفظ دمای نسبتاً ثابت و خنک در طول سال، محافظت از آب منتقلشده از تبخیر بیش از حد و حفظ آن در دمای مطلوب برای مصارف کشاورزی بود. همچنین، طبیعت زیرزمینی قناتها به محافظت از آب در برابر آلودگی احتمالی و خلوص آن برای مصرف و آبیاری نیز کمک میکرده است.
تناوب زراعی و حفاظت از خاک
ایرانیان باستان در شیوههای کشاورزی پایدار پیشگام بودند. آنها با شناخت اثرات مضر تک کشت بر سلامت خاک، روشهای نوآورانهای مانند تناوب زراعی را برای حفظ حاصلخیزی زمین خود اجرا کردند. در اصل، تناوب زراعی شامل کشت محصولات مختلف به روشی متوالی در یک مزرعه در فصول مختلف است. این کار ضمن جلوگیری از تخلیه مواد مغذی خاص خاک، تجمع آفات و بیماریها را کاهش میدهد. ایرانیان با چرخش کشت محصولات کشاورزی، سیستم کشاورزی متعادل تر و پایدارتری را تضمین کردند که در نهایت منجر به افزایش محصول و سلامت طولانی مدت خاک میشد.
به غیر از تناوب کشت، ایرانیان باستان ضرورت استفاده از مواد آلی مانند کود و کمپوست (پسماندهای آلی تجزیهشده) را نیز درک کرده و بر اهمیت پر کردن مواد مغذی خاک از طریق روشهای طبیعی تاکید داشتند نه اینکه صرفا به کودهای مصنوعی تکیه کنند. کود و کمپوست به عنوان منابع غنی از مواد آلی عمل کرده، فعالیت میکروبی سالم را در خاک، ترویج و به بازیافت مواد مغذی کمک میکنند. این عمل نه تنها حاصلخیزی خاک را افزایش میدهد، بلکه به حفظ زیست بوم کشاورزی مولد و انعطاف پذیر نیز کمک میکند.
از سوی دیگر، تاکید ایرانیان بر شیوههای کشاورزی پایدار فراتر از دستاوردهای مستقیم کشاورزی بود. آنها دریافتند حفاظت از خاک برای پایداری طولانی مدت فعالیتهای کشاورزی آنها ضروری است و با مراقبت از سلامت و حاصلخیزی خاک، اطمینان حاصل کردند که نسلهای آینده به زمینهای کشاورزی مولد دسترسی خواهند داشت. این رویکرد آینده نگرانه نشان دهنده احترام عمیق آنها به زمین و تعهدشان به حفظ آن برای استفاده در آینده است.
در یک زمینه گسترده تر، تعهد ایرانیهای باستان به شیوههای کشاورزی پایدار را میتوان به عنوان شاهدی بر رابطه هماهنگ آنها با طبیعت در نظر گرفت. آنها به جای بهره برداری از زمین برای منافع کوتاه مدت، درک ژرفی از فرآیندهای بوم شناختی، ایجاد و شیوههایی را اجرا کردند که هماهنگ با سیستمهای طبیعی کار میکرد. این رویکرد نه تنها حاصلخیزی کشاورزی آنها را حفظ ، بلکه به رفاه کلی جوامع آنها نیز کمک کرد.
کشاورزی پلکانی
زمین در ایران باستان همیشه هموار نبود، اما ایرانیان اجازه ندادند که چنین پدیده طبیعی مانع آنها شود! آنها شیبهای پلکانی (کرتهایی) را در دامنه تپهها ساختند تا سطوح صاف برای کشاورزی ایجاد کنند. این کار نه تنها از فرسایش خاک جلوگیری میکرد، بلکه از زمینهای زراعی محدود نیز به خوبی استفاده کرد و راه حل هوشمندانه آنها برای کشاورزی در زمینهای چالش برانگیز را به نمایش گذاشت.
انتهای پیام/